27 mei 2012
Dagboek Rome 9A, omdat het eigenlijke dagboek al geschreven is door S., die lieverd, die de schrijftrant in mijn naam doet. Maar nee, hier zijn geen flauwe grapjes en haspelende zinnen, maar een exacte weergave van hetgeen we die dag gezien hebben plus achtergrondinformatie die ertoe doet. Hiertoe zijn er thuis al een aantal werken geraadpleegd en is er hevig op van de Bib geleende cursussen gestudeerd om de Italiaanse taal enigszins machtig te worden. Het is haar al mogelijk om de opschriften te lezen, wat erg handig is. Ik ben anders, ik moet het hebben van indrukken en omstandigheden die zich ter plaatse voordoen, wat soms tot irritatie kan leiden bij haar. Maar ze kent mij zo langzamerhand en weet dat het bijna niet te veranderen is.
De 27e is nog een bijzondere dag ook. S. is jarig en wordt geheel vanzelf een jaartje ouder. Dat moet gevierd worden denk je dan, overdag lekker eten, mooie dingen bekijken en 's avond naar de opera in het Teatro dell'Opera di Roma. Men gaf een opvoering van de opera Attila met als dirigent Riccardo Muti, niet te verwarren met Mutti, want dat is een zij die uitmuntend viool speelt. Van dat lekkere eten en dat mooie dingen zien kwam helaas niets, want er sloeg een griepvirus toe en in plaats van mijn verzorgende taak naar haar toe draaide ze dat om en voorzag mij van allerlei warme dranken en zo meer zodat ik mij enigszins senang voelde. We sliepen een groot gedeelte van de dag en kleedden ons toen in ons super nette pak, ik met das maar zonder vest, om ons met de metro naar de opera te laten vervoeren. Gelukkig had ik mijn kijkertje bij want we kregen in de zijloge één stoel aangewezen voorin en één tweede rij en dat voor 100 euro de man. Terug in de studio aangekomen liet S. me terloops weten dat het Pinksteren was en dus had ik de “Zaligen Hoogdag”, die mijn schoonmoeder zo mooi kon zeggen geheel en al over het hoofd gezien. S. is trouwens nooit op Pinksteren jarig, maar het schijnt eens in de zoveel jaar voor te komen.
Rome, maandag 28 mei 2012
Koorts allebei, slapen.
Rome, dinsdag, 29 mei 2012
Het gaat ietsje beter. We zitten onder de parasol op het dakterras en volgen met de ogen de zwaluwen. Je hebt er van twee soorten. De boerenzwaluw vliegt af en aan naar een gat in de zijmuur en werkt de hele dag gestaag door. De gierzwaluwen komen in drommen en scheren hoog in de lucht, dan zijn ze weer verdwenen. De merel slaat ergens beneden tussen de huizenblokken maar laat zich niet zien. We gaan nog biefstuk bakken met ratatouille. Dan gaan we pakken en stofzuigen. Morgen om 4:30 komt de taxichauffeur ons oppikken voor de tocht naar Fiumicino, de internationale luchthaven. En dan hop… naar ons eigenste bed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten