Ditmaal
maken we een achtdaagse reis naar TURKIJE met een Duitse
maatschappij, RSD (Reise Service Deutschland) die reizen organiseert
in de voetsporen van Alexander de Grote of de apostel Paulus. Onze
reis betrof een achtdaagse busreis met een Nederlands sprekende
reisleider, alles inclusief ongeveer 500 euro de man. Voor 130 euro
de vliegreis naar Antalya rechtstreeks met het vliegtuig van
Freebird, (nooit van gehoord), een Turkse maatschappij die
chartervluchten uitvoert. Daar bovenop komen nog kosten voor de
middagmalen en voor de entreekaartjes. Alle meereizenden waren wel
min of meer gedwongen deze kosten te accepteren, daar zij anders een
stuk duurder zouden uitkomen en veel meer tijd kwijt zouden zijn,
tenzij ze in de bus zouden blijven zitten verhongeren.
Toen
we geland waren moesten wij eerst een stempel halen voor een visum
die ons het recht gaf een maand in Turkije te mogen verblijven. Nadat
we onze koffers hadden gehaald van de band pinden we twee maal bij
een apparaat in Lira. De eerste maal kregen we er geen geld uit, maar
de tweede maal wel. Toch werd het bedrag later tweemaal afgeschreven
van onze bankrekening wat ons zeer bevreemde, want al met al
overschreden we hiermee de overeengekomen opnamelimiet. Enfin, het
wordt nu serieus uitgezocht.
Buiten
gekomen werden we ingedeeld in diverse bussen. Het stormt en het is
berekoud. Onze gids heet Korai en is begiftigd met een uitgebreide
kennis van tijden en gebeurtenissen die hij direct al over ons
uitstrooit. We rijden in eerste instantie met andere groepen naar ons
eerste hotel. daar de avond al gevallen is wordt het rap duister
waardoor we niet kunnen zien hoe de weg eruit ziet en waar we langs
komen. Rechts is niets te zien en links ook al niet. De volgende dag
zien we dat er aan de ene kant hoge bergen zijn en aan de andere kant
zee, stormzee. We krijgen een strak reisschema voorgeschoteld. 's
Ochtends meestal om 6 uur op en na ontbijt om 7.30 uur in de bus en
op weg. De dagen zijn goed gevuld en beslaan dikwijls twee
evenementen met tussendoor een lunchpauze. Het reisgezelschap bestaat
uit een wat oudere klasse, dus niet zo piep meer. Gelukkig zijn er op
diverse plaatsen plaspauzes ingelast, want met al die onverwachte
gebeurtenissen is dat ook wel nodig en wel zo handig daar de bus zelf
met van alles is uitgerust, behalve met een toilet. Ook storten we
vijf euro in de drankenpot. Daarvoor konden we acht dagen zoveel
water drinken als we wilden. Van dit aanbod werd gretig gebruik
gemaakt zodat het gezelschap niet verdorstte. Daar het een rondreis
was hadden we telkens een ander hotel. Over het algemeen was het niet
zo'n temperatuur als je verwachten mag als je naar Turkije gaat in de
winter. Je denkt dan gauw dat het aan de Middellandse en Egeïsche
Zee in deze tijd nog redelijk behaaglijk is. Nee dus. + 5
graden of wat minder
Gelukkig
hebben we een redelijk warme trui bij en een anorak en dat helpt.
Maar we hoorden ook van mensen die tegelijk naar Cappadocië zijn
geweest en daar was het -18 graden. De hotels die we aandeden,waar we
de nacht doorbrachten waren over het algemeen eenvoudig maar niet op
de huidige temperatuur berekend. Zo hadden ze in een van de hotels de
achterkant en de voorkant van het pand vergeten, Op de gangen woei
een ijzige wind, alleen in de kamer was het enigszins warm en dat
alleen door de airconditioning die gelukkig ook warme lucht uitblies,
maar daarbij een hels brommend geluid maakte waar maar nauwelijks bij
te slapen was. Het eten was internationaal op Turkse basis. Heel
gezond, verse groenten en fruit. Ze hadden heerlijk brood en er waren
veel gerechten met yoghurt als basis. Over het algemeen was het goed
eten. We hebben veel gezien en beleefd. De gids deed erg zijn best om
alle bijzonderheden van de vele plaatsen te belichten zodat we ons
terdege konden voorbereiden.
Efese
en Aphroditas waren hoogtepunten als archeologische sites. Over het
algemeen viel mij op dat de onaffe gebouwen minder onaf waren dan
bijvoorbeeld in Rome. Hier kreeg je nog een idee hoe een stad er
vroeger moet hebben uitgezien, althans, we konden er ons beter een
voorstelling van maken omdat er soms wel iets overeind stond. De
façade van de Celsus-bibliotheek
bijvoorbeeld maakt nog steeds indruk. Een vorstelijk gezicht. We
kwamen door antieke theaters, badhuizen, arena's en renbanen met
ontelbare zitplaatsen. Onze bus nummero 436, werd bestuurd door een
rijkunstenaar die ons in de bergen feilloos langs de haarscherpe
bochten en langs diepe ravijnen reed met een voortreffelijk gemak. Al
die bussen hadden een nummer die correspondeerde met de groep. Dit
nummer had een reden die wij op de laatste avond, de Turkse avond,
pas in de gaten kregen. Je moest natuurlijk dat busnummer in de gaten
houden, want bij verschillende evenementen stonden er wel meer bussen
van dezelfde maatschappij, maar na die laatste avond stonden er op de
bussen parkeerplaats wel 100 bussen. Nummer 436, en redelijk vooraan.
Wij hebben een ontzettend enerverende reis gemaakt met allerlei
hoogtepunten die je, per dag aangereikt krijgt. Omdat alles wat je
ziet voor de eerste keer is is de impact enorm en blijft deze reis
een tijd bij ons. Ook de fotoreportage geeft een goed beeld van wat
we daar gezien hebben. Het zal ons bijblijven als een aangename
ontdekking van een land.
