Ik had ook nog nooit gehoord van die naam, noch wat het inhield, maar daar kwamen wij gauw achter. Een prachtig uitziende schone stad vol mooie gebouwen en parken en er zijn ook hoge hoteltorens in aanbouw.
Hier zouden we vanavond de vrouw van de president ontmoeten, mevrouw Sandra E. Saakashvili - Roelofs. Zij is Nederlandse van geboorte wat de communicatie een stuk vergemakkelijkte. Tevens zouden we de Nederlandse ambassadeur ontmoeten die onze belangen vertegenwoordigt. Deze ontmoeting zou plaatsvinden in het State Dramatic Theater, een statig gebouw met de uitstraling van een opera gebouw. Dat konden wij zien vanuit de bus omdat wij deelnamen aan een stadsoriëntatie.
We waren hier in de Georgisch Rivièra, subtropisch en kleurrijk. Hier kwamen vooral de rijke Oost-Europeanen naar toe om van het mooie weer te genieten en de constante aangename temperatuur. Er groeide bamboe en palmbomen en het was in de schaduw aangenaam toeven. Maar niet voor ons, want we moesten toch een indruk krijgen van deze bijzondere stad. We zagen in een uitgestrekt park een afbeelding van Jason die het Gulden Vlies stal. Als men op een bepaalde plaats ging staan op één been en naar voren boog werd die afbeelding ineens 3D. Sonia probeerde dat bevallig te doen, maar zag geen verschil.
Toen wij later de foto bekeken die ik van het geheel genomen had was dit nu duidelijk wel te zien. Op een later tijdstip liepen wij over een plein waar hij, nu op een hoge pilaar, mansgroot zijn triomf op een uitgestrekte arm aan het publiek toonde.
Er waren vele interessante gebouwen en de uitstap was de moeite waard.
Wij bezochten op de terugweg ook nog een markt. Een drukke plaats vol met vrouwen en mannen van een zekere leeftijd die met zware zakken en manden heen en weer aan het zeulen waren. Fruit en kleding lagen op schappen om verkocht te worden. Ook was er binnen een zeer grote ruimte waar van alles te koop was. Sonia kocht een papieren tuitzakje met saffraan en een soort bruin zout wat, naar zij zegt, smakelijk schijnt te zijn. Er waren stalletjes met aan hun snuit gehangen biggetjes, enige grote schragen met kippen, geheel geplukt en met de pootjes naar boven en een aantal schragen met een soort snoep gegoten in staafjes die van boven af te knagen waren. Na deze gezellige marktinkopen keerden we weer naar ons schip terug.
's Avonds ging de hele groep, 475 man in hun paasbest uit het schip om de weg naar het operagebouw te lopen. Dat was best te doen, want dat was vlak in de buurt en de weg werd mede gewezen door leden van de bemanning die met bordjes waarop de scheepsnaam vermeldt stond om de zoveel meter stonden opgesteld.
Bij aankomst kregen we al een voorproefje van allerlei heerlijkheden die de Georgische keuken te bieden had, met wijnen die in de heuvels verbouwd werd.
Voor deze gelegenheid was de grote zaal geheel afgehuurd. Het was een prachtig gezicht, al die gouden opsmuk die de wanden sierden, gouden engelen incluis. Het toneel voorhang verbeelde een scene uit de oudheid waarbij er links een manlijk figuur stond die, leek het, een klap wou uitdelen. Waarschijnlijk was toen de draad op, want de voorstelling scheen af te zijn.
Paul Vigeveno, onze directeur van de NRC - Academie, hield een korte inleiding en gaf de Nederlandse ambassadeur het woord. Deze vertelde wat een het ambassade gebouw en de ambassadeur zoal moet doen in Tbilisi, de hoofdstad van Georgië en welke positieve regelingen daaruit konden voortvloeien.
Toen werd mevrouw Sandra E. Saakashvili geïntroduceerd. Zij is gelukkig, voor haar man, een nuchtere vrouw gebleven met veel initiatieven en een gezond verstand. Ze heeft al veel bereikt met de gezondheidszorg en neven stichtingen die activiteiten ondersteunen zoals ouderenzorg, sport- accommodaties, het terugdringen van de baby sterfte, en de gehandicapten zorg. Zij heeft al deze dingen ondergebracht in een stichting die SOCU heet en waar wij, als vermogende Nederlanders best ons steentje aan zouden mogen bijdragen. Zo heeft zij het natuurlijk niet gezegd, maar het kwam er natuurlijk wel op neer.
We kregen in de pauze de gelegenheid tot het wederom nuttigen van Georgische hapjes en drankjes en tot het stellen van vragen aan de ambassadeur. Vragen aan mevrouw Sandra E. hadden we al eerder gesteld na afloop van haar rede.
Na de pauze kregen we nog een wervelende show van Georgische dansers en danseressen die zich uitten in fabelachtige sprongen en andere dansen van oude oorsprong. Ook waren er een aantal zangers die met mooie stemmen innige liederen zongen. Geheel voldaan van die geweldige avond liepen we terug naar het schip, ditmaal onze terugtocht zelf kiezend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten