Athene - beklimming van de Acropolis

9 september Een groot deel van de ochtend van deze dag besteden we aan de beklimming van de Acropolis. We vertrokken daartoe met de bus om het eerste stuk af te leggen. We werden (gelukkig) ingedeeld bij een Engels sprekende gids. Dit was een echte Griek, terwijl de Nederlands sprekende gids niet te verstaan was. De opgaande weg waar wij als groep over liepen was in eerste instantie met gladde platen geplaveid. Daarna kwam een ruwer stuk en dan een nóg ruwer met ongelijkmakende rotsblokken en uitsteeksels die mij ook parten speelden.

Toen, geërgerd dat mijn camera ineens geen beeld meer gaf terwijl ik nu juist zulke mooie plaatsjes kon schieten, zo bezig met het toestel dat ik niet keek waar ik mijn voeten neer zette, gebeurde het onvermijdelijke en stortte ik ter aarde. Maar twee stoere toeristen trokken me meteen weer omhoog en zetten me weer op de been. Even later deed de camera het ook weer en we vervolgden opgelucht onze weg naar boven.

Dé Tempel, van de maagd Athena, het Parthenon verhief zich zoals hij zich eeuwen had verheven en in vele liederen in vele talen was bezongen en geprezen. Nu stonden we in levende lijve voor hem en zagen vol ontzag zijn grootsheid en zijn majesteit. Weliswaar werd er nog driftig aan zijn innerlijk gerestaureerd en stond er een heuse hijskraan het uitzicht te verpesten, maar aan de zijkant was dat minder duidelijk te zien. Er was ook nog een half gerestaureerd poortgebouw en het Erechtheion en genoeg brokstukken marmer en steen voor een derde tempel. 

 
We kregen 20 minuten van de gids om het moois te fotograferen, dan zouden we weer naar beneden gaan voor vervolgende uitstap die we zouden maken. Maar wij hielden nog even een sanitaire stop en kwamen kennelijk te laat op het meeting point waardoor we dus de meute misten. Achteraf was dit maar gelukkig, want op het plaatje van het Forum te zien was hun uitstap een ruimte waar nauwelijks iets overeind stond en waar de club naar toe wandelen moest, en weer terug natuurlijk en dat was wel iets teveel voor die ouwetjes. Gelukkig ontdekten we, te laat, een terrasje waar al wat ons bekende mensen opzaten en waar het, volgens hen, goed toeven was. Na enig zoeken vonden we onze bus en teruggekeerd in het hotel besloten we eerst te gaan lunchen in het mooie glazen Roof Garden Restaurant met dat fenomenale uitzicht. Toen zochten we de kamer op voor een klein slaapje en daar weer na een plons in het zwembad. Een welkome afwisseling. Prachtig zwemwater met rondom gemakkelijke ligstoelen, parasols en een ober die drankjes aanbracht, kortom een hemels uitje.

's  Avonds gingen we er met z’n tweeën op uit en aten we in een leuk restaurannetje aan de promenade waar veel Grieken zaten en waar het eten dus goed was en niet zo toeristisch.