De volgende dag was het weer niet zo best. Het regende af en toe en daardoor zag het straatbeeld er bedroevend nat uit. Niettemin waren wij om 8.30 uur weer ter plaatse en namen onze plaats in de bus in. We reden wederom naar het oude stadshart maar we verlegden onze koers naar de Frauenkirche, zoals reeds beschreven is die van de grond af aan werd heropgebouwd. Men vond in de restanten nog een aantal fragmenten die weer teruggeplaatst zijn. De buitenkant is al geweldig, maar van binnen eveneens. God heeft zijn oog ingewisseld voor een aantal engelen die van heel hoog op ons, stervelingen neerkijken. Het is haast niet te geloven dat deze pracht zo kort geleden is gerealiseerd. Ook Marten Luther is, in levensgroot brons, aanwezig op het plein ervoor.
Voordat we de Frauenkirche in zicht kregen liepen we langs een lange muur waarop vijfendertig vorsten stonden afgebeeld op tegels van Meissener Porcelein. Deze afbeeldingen hebben de brand die de hele stad trof overleefd. Weliswaar moesten er een aantal tegels worden hersteld, maar de voorstelling is fenomenaal en geeft een beeld van de meer dan 800 jaren der vorsten van het geslacht Wettin. Het geheel is samengesteld uit 23 621 Meissener tegels. Gelukkig was er tegen de andere muur een stalletje dat net opende en waar ik en een degelijke paraplu en een pet kon kopen met het opschrift Dresden, want ik moet natuurlijk reclame maken. Dat maakte de regen een stuk dragelijker. Daarna bezochten we de enorme cour van het vorstelijke paleis. Dit deed o.a. dienst voor ruiterspelen en hier werden de jonge edelen getraind in het zogenaamde ringsteken. Er was zelfs een paardenbad waar de paarden in afgespoeld en gedrenkt werden.
Na de Frauenkirche uitgebreid bezichtigd te hebben togen wij tweeën naar een restaurant in de onmiddelijke omgeving voor een koffietje en een stukje overheerlijke taart.
‘s Middags gingen Sonia en ik mee naar de beroemde Staatliche Porzellan-Manufaktur te Meissen die gegrondvest is in 1710. Daar werd ons uit de doeken gedaan waarom zo’n rottig potje ineens 3000 euro moet kosten. De werkzaamheden: het mengen in de juiste samenstelling van de ingrediënten zodat er zoiets als porselein ontstaat, het bakken, modelleren, beschilderen, het samenstellen van de onderdelen van de figuren, het glazuren, het heeft allemaal tijd nodig. Uiteindelijk ontstaat er een product waar men of idolaat van is of het alleen maar kan omschrijven als kitch. Afijn, de fabriek draait als nooit tevoren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten