De kroonlantaarn terug op de Prinsengracht

Een hooggeleerd comitee heeft er zich over gebogen, heeft weloverwogen geadviseerd. De stadsdeelraad Centrum heeft het geaccordeerd en nu zijn ze herplaatst voor de deur: de kroonlantaarns naar het Amsterdamse model van 1883 op hun authentieke sokkels.
Ze zijn fraai. En  verantwoord : ten bewijze heb ik een aantal archieffoto's naast elkaar geplaatst.

model 1903 de gaslantaarn

Het model tot de zomer 2012

De nieuwe kroonlantaarn wordt geplaatst

Oud en nieuw naast elkaar op de vrachtwagen

Tot slot : Het verlies qua licht en sfeer 's nachts.  De Prinsengracht had met zijn oranje straatverlichting iets dellerigs.  OK. Er was teveel strooilicht, milieuvervuiling : het Paleis van Justitie werd aangestraald als een feestelijk monument, de bogen van oranje gloeilampen onder de bruggen boden een eeuwige kerstsfeer. Verspilling, irritatie ook dat we aldoor moesten verduisteren. Je kon, mits de gordijnen open bleven, 's nachts door ons huis laveren, zelfs krantenkoppen lezen, zonder bij te lichten.
Maar nu is het buitenlicht koel, grijs, strak naar beneden gericht. We kunnen 's nachts niet meer zien wat er aan de overkant van de gracht gebeurt, maar de geparkeerde auto's voor de deur staan wel in helder licht. Maar zowel vroeger als nu was en blijft het nodig een eigen deurlantaarn te hebben om het sleutelgat van de voordeur te kunnen vinden. We geloven niet dat de veiligheid erop is vooruitgegaan. De feestelijkheid is aangetast. En de authenticiteit? Fakkels, kaarsen en gaslantaarns waren nog authentieker.

Zo was het vorige winter nog.