Zondag hadden we open monumentendag. Eerst bezochten we het nieuwe conservatorium. Mhhh! gaat wel. Toen, indachtig de herinnering aan onze Oom Feike de Boer, die tot op hoge leeftijd nog elke dag per fiets van de Cornelis Dopperkade in Zuid naar de NDSM-werf in Noord reed, bezochten we de grootste scheepswerf van Amsterdam, waarvan we dachten dat die nu wel een desolate, verlaten aanblik zou bieden. Het was er druk. Verschillende hangars, een hijskraan en de helling genieten nu bescherming als industrieel monument. Ook zonder ingreep van bovenaf krioelen ze van leven. Een nieuwe generatie kunstenaars heeft er zich genesteld om zich creatief uit te leven in de gigantische hallen. We vonden er ook de grootste skatebaan van Europa. (Leuk als Tristan komt logeren.)
Maar intussen ontstond nieuw officieel beleid, nieuwe architectuur die, met respect voor de industriele archeologie, hoogwaardige kantoorbouw realiseert. Er zijn een paar boeiende voorbeelden te zien van de vruchtbare symbiose tussen oud en nieuw. We blijven geboeid wat de verdere ontwikkeling van het gebied zal brengen. Nu blijkt het gebied vooral media- en creatieve bedrijven te trekken.
Het nieuwe restaurant De Kantine en dan vooral zijn terras aan het water heeft ons hart gestolen. Jammer dat de zomer voorbij is. Maar als de zon in het water schijnt komen we terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten