Turkije : in het voetspoor van Alexander

Ditmaal maken we een achtdaagse reis naar TURKIJE met een Duitse maatschappij, RSD (Reise Service Deutschland) die reizen organiseert in de voetsporen van Alexander de Grote of de apostel Paulus. Onze reis betrof een achtdaagse busreis met een Nederlands sprekende reisleider, alles inclusief ongeveer 500 euro de man. Voor 130 euro de vliegreis naar Antalya rechtstreeks met het vliegtuig van Freebird, (nooit van gehoord), een Turkse maatschappij die chartervluchten uitvoert. Daar bovenop komen nog kosten voor de middagmalen en voor de entreekaartjes. Alle meereizenden waren wel min of meer gedwongen deze kosten te accepteren, daar zij anders een stuk duurder zouden uitkomen en veel meer tijd kwijt zouden zijn, tenzij ze in de bus zouden blijven zitten verhongeren.

Toen we geland waren moesten wij eerst een stempel halen voor een visum die ons het recht gaf een maand in Turkije te mogen verblijven. Nadat we onze koffers hadden gehaald van de band pinden we twee maal bij een apparaat in Lira. De eerste maal kregen we er geen geld uit, maar de tweede maal wel. Toch werd het bedrag later tweemaal afgeschreven van onze bankrekening wat ons zeer bevreemde, want al met al overschreden we hiermee de overeengekomen opnamelimiet. Enfin, het wordt nu serieus uitgezocht.

Buiten gekomen werden we ingedeeld in diverse bussen. Het stormt en het is berekoud. Onze gids heet Korai en is begiftigd met een uitgebreide kennis van tijden en gebeurtenissen die hij direct al over ons uitstrooit. We rijden in eerste instantie met andere groepen naar ons eerste hotel. daar de avond al gevallen is wordt het rap duister waardoor we niet kunnen zien hoe de weg eruit ziet en waar we langs komen. Rechts is niets te zien en links ook al niet. De volgende dag zien we dat er aan de ene kant hoge bergen zijn en aan de andere kant zee, stormzee. We krijgen een strak reisschema voorgeschoteld. 's Ochtends meestal om 6 uur op en na ontbijt om 7.30 uur in de bus en op weg. De dagen zijn goed gevuld en beslaan dikwijls twee evenementen met tussendoor een lunchpauze. Het reisgezelschap bestaat uit een wat oudere klasse, dus niet zo piep meer. Gelukkig zijn er op diverse plaatsen plaspauzes ingelast, want met al die onverwachte gebeurtenissen is dat ook wel nodig en wel zo handig daar de bus zelf met van alles is uitgerust, behalve met een toilet. Ook storten we vijf euro in de drankenpot. Daarvoor konden we acht dagen zoveel water drinken als we wilden. Van dit aanbod werd gretig gebruik gemaakt zodat het gezelschap niet verdorstte. Daar het een rondreis was hadden we telkens een ander hotel. Over het algemeen was het niet zo'n temperatuur als je verwachten mag als je naar Turkije gaat in de winter. Je denkt dan gauw dat het aan de Middellandse en Egeïsche Zee in deze tijd nog redelijk behaaglijk is. Nee dus. + 5 graden of wat minder

Gelukkig hebben we een redelijk warme trui bij en een anorak en dat helpt. Maar we hoorden ook van mensen die tegelijk naar Cappadocië zijn geweest en daar was het -18 graden. De hotels die we aandeden,waar we de nacht doorbrachten waren over het algemeen eenvoudig maar niet op de huidige temperatuur berekend. Zo hadden ze in een van de hotels de achterkant en de voorkant van het pand vergeten, Op de gangen woei een ijzige wind, alleen in de kamer was het enigszins warm en dat alleen door de airconditioning die gelukkig ook warme lucht uitblies, maar daarbij een hels brommend geluid maakte waar maar nauwelijks bij te slapen was. Het eten was internationaal op Turkse basis. Heel gezond, verse groenten en fruit. Ze hadden heerlijk brood en er waren veel gerechten met yoghurt als basis. Over het algemeen was het goed eten. We hebben veel gezien en beleefd. De gids deed erg zijn best om alle bijzonderheden van de vele plaatsen te belichten zodat we ons terdege konden voorbereiden. 

De rotsgraven van de rijke Lyciers van Telmessos (het huidige Fethiye)

Byzantijnse frescoes in de basiliek van Sint Nicolaas in Myra (het huidigde Demre)

Een visser van Dalyan toont zijn vangst, een blauwe krab

De bibliotheek van Celsus in Efese (het huidige Koressos)

Zuilengalerij van de acropolis van Efese

De besneeuwde Baba door de tempelpoort van Aphrodisias

Dit is geen besneeuwde berg, maar de warmwaterbronnen van Pamukale met calciumberg, onder de rijzende maan

De oude haven van Antalya

We voeren, toen wij een rondvaart maakten in de baai van Kekova over en langs de ruines van een antieke stad en zagen de restanten van de huizen van Lycische kolonisten. Overal kwamen we hun sarcofagen tegen, soms rotsgraven als tempels uitgehouwen in de rotsen. Mooie exemplaren zagen we tijdens een vaartocht in Dalyan, ook wel de de Turkse Biesbosch genoemd, een estuarium met hoge rietkragen, vogels, aankomst op het strand.

Efese en Aphroditas waren hoogtepunten als archeologische sites. Over het algemeen viel mij op dat de onaffe gebouwen minder onaf waren dan bijvoorbeeld in Rome. Hier kreeg je nog een idee hoe een stad er vroeger moet hebben uitgezien, althans, we konden er ons beter een voorstelling van maken omdat er soms wel iets overeind stond. De façade van de Celsus-bibliotheek bijvoorbeeld maakt nog steeds indruk. Een vorstelijk gezicht. We kwamen door antieke theaters, badhuizen, arena's en renbanen met ontelbare zitplaatsen. Onze bus nummero 436, werd bestuurd door een rijkunstenaar die ons in de bergen feilloos langs de haarscherpe bochten en langs diepe ravijnen reed met een voortreffelijk gemak. Al die bussen hadden een nummer die correspondeerde met de groep. Dit nummer had een reden die wij op de laatste avond, de Turkse avond, pas in de gaten kregen. Je moest natuurlijk dat busnummer in de gaten houden, want bij verschillende evenementen stonden er wel meer bussen van dezelfde maatschappij, maar na die laatste avond stonden er op de bussen parkeerplaats wel 100 bussen. Nummer 436, en redelijk vooraan. Wij hebben een ontzettend enerverende reis gemaakt met allerlei hoogtepunten die je, per dag aangereikt krijgt. Omdat alles wat je ziet voor de eerste keer is is de impact enorm en blijft deze reis een tijd bij ons. Ook de fotoreportage geeft een goed beeld van wat we daar gezien hebben. Het zal ons bijblijven als een aangename ontdekking van een land.